14 Ocak 2019 Pazartesi

Uzun Bir Aradan Sonra Merhaba

 Uzun bir aradan sonra tekrar yazmak güzel.
Aslında yazmak hep aklıma geliyor ancak dünya hali insan belirli zamanlarda
belirli sıkıntılarla karşılaşıyor. İnternetten hiç kopmadım ancak blogtan koptum.
Arıcılıkla ilgili yeni bilgi içeren her yazıyı takip etmek benim hobim. Belli başlı
takip ettiğim bloglar ve siteler hep oldu ve olmaya devam ediyor.


 Çiçekler arıcının özlemle beklediği şeylerdir. Gözümüz hep polen kaynaklarında.

2018 yılında arılarımı Antalya'da kışlattım. Baharın ilk çiçeklerinden papatyalar. 
Arılarım kışı 3-4 çerçeve şekilde çıktılar. 2017 yılında bal sonrası bölmeler yapmıştım. 
Çok az bir kayıpla bahara çıktı arılarım.

Arılarım Isparta'dan uzak olduğundan dolayı teşvik şuruplaması aralığı istediğim 
gibi olmadı. Ancak zamanı geldiğinde üstünden keki ve gittiğimde şerbeti eksik 
etmedim. Onlar da beni utandırmadı.


Antalya/Akdeniz bölgesi arıcılık için bir şans. Ancak çok fazla yığılma var. 
Arıları koyduğumuz yerin her tarafında arılıklar vardı. Dağ taş arı. Nektar 
bu nedenle yeterli gelmedi. Hep desteklemek zorunda kaldım.
Her gittiğimizde arının gücüne göre şerbetlikleri doldurdum.
Burada bazı arıcılar şerbetlikleri kovanın boş tarafına değil de duvara dayalı 
şekilde koyuyorlar. Kovanların gücü ne olursa olsun şerbet almada pek problem olmuyor.
Ayrıca arı dalak atacağı zaman yarım şerbetliğin altına erkek arı gözü örüyor.
Bu şekilde de sürekli doğal varroa mücadelesi yapılıyor. Bir de hava nasıl olursa olsun 
arının üzerini açmadan hemen örtü bezinin bi kenarından kaldırıp şerbeti kolayca veriyorlar. 
Ben geçen yıl uygulamadım ancak aklımda uygulayabilirim.

 Varroa mücadesi yapıldı. Şerbetliklerin altı bu konuda baya uygun.


Bulunduğumuz yerin çevresinde bol miktarda bu tür kekik vardı.
İhtiyacımızı kolayca karşıladık. Bu kekiğin kurusunu körükte yakarak doğal 
varroa mücadelesi yaptım. Ayrıca nosema serenaya karşı kekik suyu iyi geliyor.
Sonbaharda ve İlkbaharda ikişer defa şerbete kekik suyu koyarak bu kekiği kullandım.
Arıcılık ile ilgilenenler kekik suyunun demlenmesi ve şerbette kullanılması ölçülerini bildiğini
düşündüğümden burada ayrıntıya girmiyorum.

2018 yılı bahar ayları Isparta'da son 10 yılın en yüksek yılı olabilir. Meyve ağaçları çiçek 
açtığında hava sıcaklığın düşük olmasından ve havanın yağışla geçmesinden dolayı
arılarımız yeterince çiçeklerden faydalanamazdı. Arılar Antalya'da olunca ben yine aynı 
olur düşüncesiyle arıları portakal çiçeğinden sonra getirmeye karar verdim. 
Baharda arılarımız iyi gelişiyordu. Portakal çiçek açınca coştu. Petek vermeye 
gittiğimde hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım. Portakala atılan ilaçtan arılarım etkilenmiş.
Tüm kovanlarımın önü arı ölüleri ile doluydu. Avuç avuç arı ölüsü.
Bu olaydan sonra yaklaşık 3 hafta arılarımda hiçbir gelişme olmadı. Yavru atışı çok yavaşladı.
Bu fotograf yukarıdaki foto ile aynı yeri gösteriyor. Portakaldan zehiri aldıktan sonra
arıları buraya taşıdım. Ama meyve çiçeğini kaçırmıştım.
 

Arılığımızda benim gibi hobici 4 arkadaşız. Küçük bir kulübemiz var.
Arılara bakım yapmaya geldiğimizde semaveri yak bakımdan sonra çay keyfi.
Fotoğrafta görünen emekli Mehmet Mutlu

 Burada da aynı görüntü. Bu ortamlara en az katılan kişi bendim.  
Arkadaşlar güzel manzaranın hakkını verdiler.




Yazları Anamur'a giderim. Kayın Peder orada ikamet ediyor.
Isparta ile Anamur çok farklı. Çok farklı meyveler.
Firenk yemişi diye adlandırılan bir meyve. Tadı çok güzel.


Burası Burdur Yeşilova'dan bir görüntü. 2018 yılı ile ilgili paylaşımım inşallah devam edecek.